Prototype van een rugzak met frame.

Uiteindelijk een start gemaakt van een project dat al heel lang op stapel stond.
Een eerste begin van het zelf ontwerpen van een rugzak zat in het bouwen van een
draagframe met bijhorende demonteerbare voorraad zak.
Ik recupereerde de onderdelen van mijn shasta rugzak.
Kon zo ongeveer 1500 gram besparen t.o.v. het oorspronkelijke ontwerp zonder
concessies op het draagcomfort te maken.
Ik besloot een stap verder te gaan en enkele ideeën uit te proberen die ik elders heb opgepikt.
Om mij direct niet zwaar op kosten te jagen besloot ik goedkoop materiaal te gebruiken.
In de shasta zitten twee heel stevige staven 7075 aluminium.
Op maat van mijn rug geplooid.
Ik bedacht mij dat het mogelijk zou moeten zijn om met gelijmde dunne vellen hout een gelijksoortige vorm te lamineren die even stevig maar een  stuk lichter gemaakt zou kunnen worden.
Een idee dat ook toegepast wordt bij het kifaru bikini frame

foto eigenaar


In het definitief ontwerp probeer ik het zo goed mogelijk na te maken.
Ideaal lijkt essen hout te zijn omwille van zijn veerkracht.
De koolstofmatten helpen vermoedelijk mee aan de vormvastheid van de steunen
Helaas vond ik kort bij huis niet de geschikte materialen maar moest mij behelpen met eiken houten latten van 5x30 mm. Een test met het lichtere houtsoorten gaven een slecht resultaat.
Minimum drie lagen zou beter zijn maar ik vond geen 3 mm latten.
Drie latten, dan werd het frame wel heel dik dus ik hield het op twee.
Maakte een mal uit een brede plank.
Gooide de houten latten voor een tijd in het water om ze dan een eerste keer vast te spannen in de mal die de kromming van mijn rug erg goed volgde.

Na het drogen lijmde ik de twee latten met PU lijm aan elkaar en zette het geheel opnieuw onder druk.
Het voordeel van PU-lijm is dat hij spleetvullend werkt.
Die extra grammen (ongeveer 360 gr aan hout) heb ik er best voor over om een stevig frame te hebben dat zware lasten kan dragen en de schouders goed ontlasten.
Als ik voor hout ga zal ik de staven moeten behandelen met een of andere waterdichte laag omdat bij langdurige regen onbehandeld hout veel vocht opslorpt en het een deel van zijn stevigheid en vormvastheid gaat verliezen.
Wordt het vernis of simpelweg bekleed met folie (verpakkingstape of iets dergelijks), daar ben ik nog niet uit.
Het monteren zou ook langs de binnenkant kunnen, dan zijn de staven beter beschermd tegen weersinvloeden maar het maakt de opbouw van de rugzak wat complexer.
In mijn ontwerp zijn de staven langs de buitenkant gemonteerd.
De twee schoenen in de heupgordel zijn gemaakt van cordura 1000 fixeren de staven.
Hetzelfde materiaal is gebruik aan de andere kant omdat op die plaats ook alle krachten komen.
Een extra plaatje PE zorgt voor een stevige verbinding tussen beide steunpunten en beperkt het doorzakken van de heupgordel.
De heupgordel kan dus samen met de twee staven worden gedemonteerd.
Een optie die ik vermoedelijk nooit zal gebruiken.

 Ik heb heel veel zelfbouwers gevolgd in hun pogingen een goede rugzak te maken maar altijd vond ik dat er her en der wel iets mankeerde aan hun ontwerp.
Zware lasten dan moet vooral de heupgordel voldoende stevig zijn,
breed genoeg zodat hij genoeg grip heeft op de heupen.
De gordel moet ook zo goed mogelijk de romp omsluiten.


De vleugels in de zijkanten monteren is daarom niet zo'n goed idee.
Zelfs veel gerenommeerde makers pakken het zo aan.
Ik ben een grote fan van David Chenault zijn ideeën.
Zijn laatste ontwerp  heb ik als basis gebruikt  voor mijn eigen ontwerp
Hier en daar wat aangepast.




Mijn rugzak moest schouderstabilisatoren hebben om de schouders te ontlasten.
Daarom is het draagframe een stuk langer dan in zijn ontwerp
Ik kon het frame van mijn shasta gebruiken als maatstaf.


Door de dikte van de gemodelleerde latten moet er extra foam worden gebruikt om de dikte van de staven uit te vullen zodat ze niet in de rug gaan duwen.
Hier heb ik nog goedkoop materiaal gebruikt.
In het definitief ontwerp ga ik evazode gebruiken voor de rug en de heupgordel.
Een ander punt waar rugzakmakers het zich erg gemakkelijk maken is de rugzak als een rechthoekig doos te zien.
Doe je dat dan komt het tot een conflict met de zijkanten zeker als je een frameloos ontwerp maakt.
De rug van een mens loopt als behalve recht.
David Chenault heeft er een artikel over gemaakt.
"Contoured side panels for improved load carry in frameless packs"

Maar helaas niet leesbaar als je geen lid bent van backpackinglight.
Het kost geen moeite om dat nu ook toe te passen.
De rugzak sluit nauwer aan op de rug


Een reep 25mm band ipv de schouderriemen aan de rugzak te naaien kan ik wel waarderen.
Zo zijn de schouderriemen demonteerbaar en kan ik experimenteren tot ik de juiste vorm heb die de helling van de schouders volgen.
In dit prototype kon ik de schouderbanden van mijn shasta gebruiken omdat die ook demonteerbaar zijn.
Ik heb weinig aandacht geschonken om mooie naden te leggen.
Het is immers een prototype.
In een definitief ontwerp zullen er tal van verfijningen worden aangebracht.
Nu heb ik overal goedkoop zeil gebruikt. Het is beter dat het rugpand en de binnenkant van de gordel toch enigszins ventileert.
Ik hou ook van een heupgordel die aangespannen wordt door een duwbeweging. Dat voelt wat natuurlijker aan.
Het gedemonstreerd model weegt 1300gr maar daar zullen nog wat grammen bijkomen wanneer langs de buitenkant her en der wat lussen komen, een sluitsysteem gemonteerd en wat extra berging voor "kort bij de hand" gerief wordt gemonteerd.


Veel zal afhangen van de materiaalkeuze in het definitief ontwerp.
Eerst moet ik hem maar eens gaan laden met een drieëntwintig tal kilo's om te zien of  er geen verborgen gebreken op gaan duiken.

foto's


Reacties

  1. Ziet er netjes uit Ivo! Mooie kleur ook! Indrukwekkend project ook weer. Ben benieuwd hoe hij zal dragen. De trailstar die ik gemaakt heb met jou hulp, gebruik ik nog naar volle tevredenheid!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts