Silnylon tarp

Hier, geen gebrek aan sil-nylon onderkomens.
Daar was eerst een zelfbouw duomid. Gevolgd door een trailstar.
Een shelter die qua vorm mooi oogt, snel recht staat en heel wat opstellingsmogelijkheden heeft, aangepast aan de omstandigheden.
Toch bekroop mij laatst weer de drang om nog maar eens een ander type uit te proberen.
Een trailstar vond ik toch wat groot voor één persoon en heeft door zijn vorm loze
ruimtes die niet gebruikt kunnen worden en voor extra gewicht zorgen.
Ik ben gezwicht voor het maken van een meer klassieke tarp.


Een mooi artikel van Joery over tarpen .
Ik heb zijn tarp eens in huis gehad.
Had al snel door dat ik niet gemaakt ben voor een solotarp van bv mountain laurel designs
Veel te klein. Zeker in storm stand heb ik dan veel te weinig hoogte en gezien ik niet van de kleinste soort ben (192 cm) is de lengte meestal ook een probleem om beschut te liggen.
Daarnaast moet je ook extra mentale sterkte hebben om bij, laten we zeggen "onstuimig weer" je nog goed te voelen.
Ik bezit ook een grote dosis luiheid en hou er niet van om eenmaal het zeil opgezet, nog beginnen bouwen met allerhande materiaal uit de omgeving om me extra te beschermen tegen de elementen.
Of midden in de nacht de tarp anders moeten oriënteren omdat de wind van richting is veranderd.
Een duo-tarp, daar valt dan wel weer iets op af te dingen.
Zeker aan het voeteinde hoeft het allemaal niet zo ruim te zijn voor een solist.
Zie bv eens bij de bespreking van de spinn twinn op Hiking in Finland om een voorstelling te krijgen.
Het mooie van zelfbouw is dat je een tarp op maat kan maken.
Een paar jaar geleden had ik al eens met wat draad en later uit zeil een spinnshelter uitgezet maar ook deze voelde als "te krap" aan. Hij wordt gesloten met velcro zowel aan het voet als hoofdeinde.
Velcro wil ik liefst vermijden als het kan.
Maar het idee van een flexibele opstelling, naargelang de weersomstandigheden sprak mij wel aan.
Iets dat je ook tegen komt bij het modulair systeem van hyperlite mountain gear
Omdat ik toch dat ietsje extra beschutting wilde hebben zou het een tarp zijn waar je het voeteinde kan sluiten zonder aan flexibiliteit in te boeten zoals bv bij de patrol wel het geval is.
Aan het hoofd merk je al snel nattigheid
Dit is niet zo bij de voeten.
Even had ik overwogen om het systeem te gebruiken zoals bij het voeteinde van de stratiform van Yama.
Of gebruik makend van een los stuk dat ik desgewenst aan het voeteinde kon bevestigen.
Dat laatste is alweer te omslachtig en vergt extra montage materiaal en daarom ook gewicht.

De stratiform wordt nu (eind 2015) niet meer gemaakt maar uiteindelijk leek een ritssluiting nog het meest praktische.
Na een proefmodel uit plastiekfolie om mij een voorstelling te maken
van de afmetingen, kon de bouw beginnen.
Ingecalculeerd is ook dat er nog voldoende ruimte moet zijn om desgewenst een binnentent aan op te hangen (een optie die er waarschijnlijk toch nooit gaat komen)

Kocht me bij Tru Hiker 9 yard shield sil nylon in coyote brown.
Waarom bruin?
Vooral de hoop dat dit iets , nav een artikel op Backpackinglight Uv-bestendiger zal zijn dan "sun yellow".
Genoeg centimeters 3 ykk uretek waterproof continuos coil zipper voor het voeteind en mogelijk optioneel ook om het hoofdeind af te sluiten.
Het hoofdeinde zou, indien het er ooit komt, wel demonteerbaar zijn.
Bij de trailstar gebruikte ik line-loc's.
Deze hebben het nadeel dat je toch minimum. 3mm touw moet gebruiken om af te spannen.
De line-loc's liet ik nu achterwege en zou naast gewone knooptechnieken deze keer gebruik willen maken van mini line-loc's van clamcleat en fluoriserend polyester dyneema touw.
Ik gebruikte voor de opbouw dezelfde techniek als bij de trailstar.
De verstevigingen bij de afspanpunten zou ik terug lamineren met siliconen.
De naden van mijn trailstar waren ook een combinatie van lamineertechnieken en naaien.
Onverdund siliconen gebruiken op de naden maakt de tarp zwaarder dan nodig en omdat de verlijming enkel maar moet dienen om (tijdelijk) de verschillende panden met elkaar te verbinden alvorens ze te naaien heb ik nu verdunde siliconen gebruikt.

Een mengsel van siliconen en white-spirit.
Nadeel hiervan was dat ik langer moest wachten eer de lijm was opgedroogd en ik kon beginnen naaien.
Er moet ook een vlakke lat met wat gewicht op de naad worden gelegd om een hecht contact te hebben tijdens het drogen
Ik ben ondanks het tijdrovende erg opgetogen van deze manier van werken omdat ik mooi vlakke naden krijg waar de spanning op de sil-nylon stof mooi verdeeld wordt over de twee stiksels.
Je moet wel een werkvlak hebben van drie meter.

De tarp moet nog worden afgewerkt,
losse draaduiteinden afgeknipt en de naden gedicht.
Een opbergzakje ontbreekt ook nog.
Momenteel weegt de tarp 360 gram (zonder lijnen en line-loc's)
lengte tarp (zowel aan de grond als in de nok): 293 cm
In stormstand en met een dichte achterkant is de wandelstok aan voeteinde ingesteld op 73 cm hoogte
breedte aan de grond: 112 cm (tarpbreedte is ongeveer 184 cm)
Aan het hoofdeinde is de wandelstok op 125cm ingesteld (tarpbreedte 290 cm)
Van zelfbouw tarp
De catenary curve heeft een max doorbuiging van 5 cm op de lange zijdes.
Mochten er nog aanpassingen gebeuren (bv: beak aan de voorkant, extra afspanpunten...)
dan zal ik hieronder nieuwe aanvulling maken.
Eerste echte ervaring met dit type tarp zal pas in september/oktober zijn tijdens een 14-daagse tocht in de Pyreneeën.
















Reacties

  1. Die kleur is echt cool Ivo! :-)

    Ik blijf deze eenvoudige vorm van tarp het meest favoriet vinden voor de solo-hiker. Zelfs zonder beaks kan je er overal mee uit de voeten behalve op plekken waar hevige buien/onweer/hagel zijn te verwachten wordt het lastiger want dan krijg je sowieso last van splash tot nattigheid die de tarp in wordt geblazen. Beaks zijn dan de oplossing. Hoe breder je de tarp maakt hoe minder goed het geheel zal presteren in stormweer, een afweging die je moet maken ten opzichte van comfort in ruimte. Daarom blijft het inderdaad een tarp voor de meer minimalistisch ingestelde individuen. De trailstar is dan weer zo veelzijdig in opstelmogelijkheden en bombproof in stormweer dat het de meest ideale tarp lijkt, maar hij is inderdaad zo ruim en dus zwaarder voor solo-gebruik dat ik toch meest van de tijd naar mijn tarpje blijf grijpen. Ik ben eens benieuwd Ivo hoe die stap naar toch wat meer minimalistisch tarpen je gaat bevallen in de Pyreneeën.

    Joery

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts